Week 3 - Reisverslag uit Lake Montezuma, Verenigde Staten van Laura Schutte - WaarBenJij.nu Week 3 - Reisverslag uit Lake Montezuma, Verenigde Staten van Laura Schutte - WaarBenJij.nu

Week 3

Door: Laura

Blijf op de hoogte en volg Laura

28 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Lake Montezuma

Helleu luitjes!

Terwijl jullie nu allemaal in jullie mandjes liggen, zit ik in het zonnetje mijn reisverhaal van afgelopen week te typen. Het is zo een 27 graden met een verkoelend windje. Not bad. Not bad at all!

Maandag een aparte dag gehad zoals in mijn vorige verhaal te lezen is. Ik heb 's avonds met Denise gesproken toen Susan er niet was. Die zei dat Susan een rotdag had en ook zo tegen haar deed. Ik moest me geen zorgen maken. Toen samen met Denise Orange is the New Black gekeken en gegeten. Ik was weer helemaal opgelucht.

Dinsdag even met Susan gepraat. Haar verteld dat ik een downdag had maandag en het gevoel had dat zij ook zo een dag had. Ze bood vrijwel meteen haar excuses aan voor het geval ze onaardig tegen me is geweest (ik beschuldige haar van niks en had ook nog niet eens gezegd dat ik het gevoel had dat ik haar in de weg liep of iets dergelijkst) en vertelde dat ze maandag ochtend haar eigen kleindochter vergeten was naar school te brengen. Ze voelde zich dus de hele dag heel rot en het was niet naar mij toe gericht. Erg fijn! Heb haar gezegd blij te zijn dat het niet aan mij lag, maar dat ik het rot voor haar vindt. En dat ze het de volgende keer gewoon moet zeggen! Ze moest lachen en zei dat ze dat de volgende keer zal doen. Ik ben toen gaan hardlopen, heb naar de lama's zitten kijken, boodschappen gedaan (veel te veel gekocht natuurlijk), met hondjes gewandeld en Corrin geholpen met haar huiswerk voor Heath Class. Lekkere wokmaaltijd met chilisaus gemaakt en The Voice gekeken met Susan en Denise. Die allebei in slaap vielen tijdens The Voice... Denise ging maar naar bed toen ze wakker werd. Nick nam haar plaats in en vroeg of ik zin had in een film. Dus Starsky And Hutch opgezet en heerlijk zitten lachen om de film en een snurkende Susan!

Woensdag 's morgens geskyped en daarna met Susan naar Laguna Beach vertrokken. Heerlijke wandeling gemaakt langs het strand daar en door het centrum. Prachtige foto's gemaakt! Wat een mooi strand heeft Laguna (zie foto)! Veel mooier dan San Clemente. Daarna kleindochter van Susan, Brittany, opgehaald van school en thuis gebracht. Rest van de dag niks gedaan, behalve op de bank gecrasht. Nog een lesje Nederlands geoefend met Corrin en toen gaan slapen (zie video's).

Donderdag geskyped en toen weer richting de kust geweest met Susan. Ze is weer de Susan die ik ken van Frankrijk. Veel gelachen en prachtige dingen gezien. Eenmaal thuis mijn koffer in gepakt want vannacht vertrekken we richting Arizonaaaaaaa!! Yeah! Iedereen had 's avonds zin in pannenkoeken, dus ik heb tot 22.00 pannenkoeken staan bakken! Jummue! Toen maar meteen naar boven. Ik lag op tijd in bed, maar weinig geslapen.

Om 4 uur ging de wekker vrijdag ochtend. Even wakker worden met kop koffie, gezicht wassen, aankleden, laatste spullen in de koffer, Matt en Nick wakker maken, en hop in de auto. Denise reed dus wij konden lekker slapen. Ik heb geloof ik de hele weg geslapen. Het was ongeveer 6,5 uur rijden. Halverwege gestopt bij Denny's voor een ontbijt. Ik denk lekker bakje yoghurt met fruit te eten. Ik bestel een 'small breakfast'. Wat krijg ik: twee eieren, twee stuks bacon, stuk ham, minihamburger, twee pannenkoeken en aardappelkoekjes. NOT KIDDING! Hoe de hell moet ik dit allemaal wegkrijgen? En dat was een small breakfast.... Achja voor 6 dollar wil ik het wel proberen dan. Matt had fruit bij zijn ontbijt waar hij allergisch voor was. Ik ruilde het voor mij eieren. Die hoef ik toch niet. Zo had ik toch nog wat vitamines bij dit vreselijke vette ontbijt!

Om 12.30 uur waren we ongeveer in Lake Montezuma, Arizona. Daar woont de vader van Denise met zijn vrouw. Don & Johnny. Super lieve mensen! We mogen hier het hele weekend verblijven. Ze wonen in een prachtige vrijstaande laagbouw villa, met zwembad en buitenbar. Echt een mooie plek. De jongens vertrokken al snel naar Flagstaff waar hun een feestweekend stond te wachten op de Campus van Flagstaff University. Don, Johnny, Denise & ik gingen vervolgens naar het Casino. Ik was nog nooit naar een casino geweest dus ze vonden het tijd dat ik het leerde. En hoe!!!! Ik won maar liefst 319 dollar! Dat was een leuk cadeautje voor het weekend dat al duur genoeg zou worden! Tegen uur of 18.00 uur waren we terug. Lekker wat gegeten en 31e gespeeld. Met muntjes. Als je verliest doe je een muntje in de Tittycup. Een beker in de vorm van een borst! Er was ook een Peniscup, daar spelen we morgen mee zeiden ze haha! Toen lekker gaan slapen. Volgende dag moesten we weer vroeg op want dagje Grand Canyon stond op het programma!

We vertrokken om een uur of 9. Eerst naar het meer (Lake Montezuma) gereden. Dat is om de hoek bij Don & Johnny. Dit meer bestaat al honderden jaren. De Indianen woonde vroeger in de muren rondom het meer (zie foto's). Ze pompte hun water uit het meer en zwommen er in. Het was er heel erg Peacefull, zoals de Amerikanen het noemen. Echt heel erg mooi.

Vervolgens doorgereden richting Flagstaff. Even de jongens gedag gezegd en door de stad daar gelopen. Wat leuke souvenirtjes, kleding en frutseltjes gekocht. Leuk stadje met leuke winkeltjes! Denise is hier opgegroeid, dus voor haar was het helemaal bijzonder om daar weer rond te lopen.

Rond uur of 13.00 uur de reis verder gezet naar onze hoofdactiviteit van de dag: Grand Canyon. Even gestopt vlak voor de Grand Canyon. Daar was een schattig indianenwinkeltje. Allemaal spulletjes die te maken hebben met de indianen. Er stonden tipi's (zie foto) en ze hadden prachtige sieraden.

Toen kwamen we eindelijk bij de Grand Canyon. Er zijn geen woorden goed genoeg om te beschrijven hoe bijzonder dat is. De Grand Canyon is ongeveer net zo groot als Nederland! Het is onwijs gaaf om daar te staan en uit te kijken over al dat gesteente. Het is allemaal natuurlijk ontstaan en wordt goed beschermd. We hebben daar zo een twee uur rond gelopen en ik heb wel 100 foto's gemaakt. Vervolgens daar geluncht en uitgekeken over de Grand Canyon. Ook nog wat winkeltjes daar bekeken en zelfs een stempel in mijn paspoort gekregen van de Grand Canyon.

Ik kon wel uren blijven kijken naar het uitzicht, maar het was al 17.30 uur en het begon donker te worden. Tijd om te gaan. Vlak voordat we het park verlieten stapt Denise ineens op de rem en zegt: 'get out and take a picture!'. Ik denk whuutt? Ik kijk opzij en er staan een enorme Eland naast de auto. Ik stap uit en sta op ongeveer een meter afstand van het dier. Ze zijn vrij vriendelijk dus ik kon foto's maken. Binnen no time stonden er tientallen mensen. De eland keek af en toe op, maar was te druk met zijn avondeten denk ik. Wat een prachtig dier. Bijna 2 meter hoog was ie! (zie foto's).

En alsof deze dag nog niet gaaf genoeg was, kregen we als kerst op de taart een prachtige zonsondergang op de weg (zie foto). Ik kon mijn geluk niet op. Ook veel wilde dieren gezien tijdens de terugweg. Die komen allemaal naar buiten tijdens de schemer. Herten. rendieren, zelfs wilde geiten.

We waren uitgeput toen we eenmaal thuiskwamen in Lake Montezuma. Het was een uurtje of 20.00 uur, maar ouders van Denise sliepen al. Tenminste dat dachten we. Ze gaan namelijk altijd om 19.00 uur naar bed en staan om 4.30 op in verband met de heftige warmte overdag. Zo kunnen ze in de vroege ochtend in hun tuin werken of dingen in en om het huis doen. Later op de dag is het daar te warm voor. Maar om verder te gaan met mijn verhaal: We hadden de auto in de garage en liepen via de achtertuin naar de deur. Plots gaat er een alarm af: wiejoewiejoewiejoe FARTALARM FARTALARM wiejoewiejoewiejoe FARTALARM FARTALARM!! We schrokken ons de pleuris!!! Don had een soort rookalarm op tafel buiten gezet die af gaat als je er langs loopt om ons te laten schrikken! Dat was gelukt! Daarna begonnen we natuurlijk keihard te lachen en toen kwamen Don en Johnny lachend naar buiten. 'Tja zo konden we horen dat jullie thuis waren'. Hilarisch! Don en Johnny gingen naar bed en Denise en ik crashte uitgeput op de bank. Snackje er bij en lekker Orange is the New Black kijken. Onze nieuwe verslaving. Om uurtje of 22.30 uur ons bed opgezocht. Ondanks dat we uitgeput waren, konden we beide niet echt slapen. Waarschijnlijk door die koffie die we nog hadden gehaald om 19.00 onderweg. Dus om 7 uur stonden we allebei maar op.

Om 8.30 uur pakte we weer de auto voor een dagje sightseeing Arizona. Vandaag op het programma: Sedona, Jerome & Ghosttown. First up: Sedona. We kwamen om 9.30 in Sedona aan. Sedona wordt ook wel the Red Rock City genoemd. Alle bergen die om de stad heen staan zijn namelijk van een rood kleiachtig steen gemaakt. Echt heel bijzonder! De stad heeft een spirituele achtergrond en wordt ook gezien als de spirituele stad van Arizona. Veel kunstenaars en waarzeggers wonen hier. Daarnaast kun je er ook leuk shoppen en dat hebben we dan ook gedaan. Ook nog foto's gemaakt van de beroemde Cocksuckersrock (zie fotos)! Jaja een gebergte dat lijkt alsof er drie mannen aan de penis van een andere man willen euhh....sabbelen? Erg grappig om te zien in ieder geval. Er was ook nog een scoobydoo gebergte, maar die konden we niet vinden. We zetten onze reis voort.

Na een klein uurtje komen we aan in Jerome. Een bikerstad dat ook wel Ghosttown wordt genoemd. Er zijn nogal wat griezelige legendes in de stad. Zo is er een horrorhotel dat vroeger een 'gekkenhuis' was. Het gerucht gaat dat de gekken 's nachts tot leven komen in dat hotel. No way in hell dat ik daar een stap binnen zet! De stad is volledig tegen een berg opgebouwd en zit op zo een 4 km hoogte. Dit voel je aan je oren en aan je ademhaling. Het duurt even voor je er aan gewend bent en het omhoog lopen valt zwaar. We besloten om de auto te pakken om steeds een stukje omhoog te gaan. Lopend was het te ver en te zwaar. Halverwege gestopt bij een echt Cowboy Western zaakje: Pistols & Petticoats. Daar kon je een foto laten maken in echte western kledij en daar dan een lijst omheen laten maken met: Wanted: Dead or Alive. Dit moesten we natuurlijk doen! We konden kiezen of we als een soort hoerige cowgirl wilde of de meer stoere sexy versie. Wij kozen voor de laatste. We wilde namelijk geweren en booze! Haha. We werden helemaal aangkleed en in een korset gepropt. Helemaal aangesnoerd en nauwelijks ruimte om te ademen, maar wat zagen we er tof uit (zie foto)!!!

Vervolgens geluncht en toen helemaal de berg op gereden naar de echte Ghost Town. We moesten 3 dollar betalen om naar binnen te mogen, maar dat was het waard. In Ghost town wonen nog twee mannen van een jaar of 70. Zij werken daar nog steeds aan oude auto's. Het stadje bestaat al honderden jaren en alle originele huisjes en zaakjes staan er nog. Sommige zo breekbaar dat je ze niet mag betreden, andere wel. Denk aan een ouderwetse tandarts, garage, huisarts, bar, toiletten en bordeel. Het is nu ook een soort oudevrachtwagenbegraafplaats geworden. Overal oude trucks en auto's. Er zijn twee auto's die een van de eerste auto's op de wereld waren. De twee mannen die daar rondlopen hebben jaren aan de auto's gewerkt en nu draaien ze weer. Maar alleen op onderdelen die dus meer dan 100 jaar oud zijn! Erg gaaf!

Het hoogtepunt was voor mij Pedro Gonzalez Gonzalez Gonzalez Gonzalez the Donkey. Een ezel die al tientallen jaren onderdeel is van Ghosttown. Het is een slimme ezel die kusjes geeft. Tik op je wang en zeg: 'gimme a kiss' en hij geeft je een kus, staat er op zijn bordje. Maar in plaats van me een kus te geven schud hij zijn bel die aan het hek hangt. Vervolgens komt één van de twee mannen aangelopen en geeft mij een wortel. Hij zegt dat ik het nog eens moet proberen, maar de wortel nog niet moet geven. Ik tik op mn wang, en ja hoor. Ik krijg meerdere kusjes (inclusief het kusjes geluid dat wij zelf ook maken). Fantastisch! Daarna zegt die man, stop de wortel een stuk in je mond en geef het (no worries, de ezel word regelmatig geënt en elke drie maanden komt er een veearts om hem te checken). Hij pakt het heel lief van me over en maakt een kusgeluid (zie foto). TE SCHATTIG! IK WIL HEM MEE NAAR HUIS NEMEN!! I hou van ezels. En deze was zo lief. Hij gaf kopjes, net als een kat en je kon hem helemaal kroelen. Wat een schatje.

Ook ontmoette ik mijn eerste mede-hollanders daar. Sanne en Wytse uit Breda. Zij waren op rondreis met een Jucy Lucy. Een auto met zo een uitklapbare tent op het dak. Fantastisch idee! Ze reisde half Amerika rond met dat ding. Erg leuk met hen gepraat, en het is dat Don niet zo van vreemde mensen houdt, anders hadden we ze zeker uitgenodigd voor een biertje en een douche!

We zetten de terugreis in. Beide uitgeput, maar ze zitten thuis op ons te wachten met het eten. Matt en Nick zijn inmiddels, volledig met een kater, aangekomen in Lake Montezuma. We reden in een keer door naar het huis en kwamen daar tegen 18.00 uur aan. Lekker broodje worst met pasta salade gegeten en toen was het tijd voor een toernooitje 31e. Inleg drie dollar. En wie gingen er met de pot vandoor? Denise en ik! Jeej! Lekker weekendje zo! Drankje er bij en we maakte er een gezellige laatste avond van.

Maandag ochtend weer vroeg op, want we wilde uiterlijk 8 uur weg rijden richting San Clemente. Ik kreeg dikke knuffels van Don & Johnny en was altijd welkom als ik nog is in Amerika ben. Erg lief! Ik zal dat zeker doen, want Arizona is een staat die ik zeker nog eens wil bezoeken. Het is er prachtig.

Vervolgens weer bijna hele autorit geslapen. Halverwege gestopt voor ontbijt bij Crocker Barrel. Weer zo een enorm ontbijt voorgeschoteld gekregen. Gelukkig was er dit keer fruit en toast, waardoor ik nog soort van een gezond idee kreeg. Maar ik ben wel aan de vitamine pillen, want het is zeker waar wat ze zeggen: Amerika is het land van de fastfood en vet eten. Dat is wel iets wat ik jammer vindt. Doordeweeks probeer ik wel aan mn groente en fruit te komen, maar in het weekend is het lastig.

Dus nu, dinsdag inmiddels, heb ik al twee appels en een peer op haha. En het is nog niet eens avond. Vanavond maar een groenteschotel maken met pasta. Tijd voor some veggies!

Oke luitjes, zoals jullie horen ben ik weer helemaal vrolijk, geniet ik vollop en kan ik mijn geluk niet op dat ik hier ben. Ik zit op bijna vier weken:)

Komende week en weekend zal iets minder spectaculair worden, maar één ding mag zeker zijn, het is 1000 keer beter als het koude kikkerlandje 9000 km verderop!

Enjoy jullie regen en frisse temperaturen, hopelijk laat het zonnetje zich ook af en toe bij jullie zien. Ik ga eventjes bakken in de zon bij 25 graden.

Op zijn Amerikaans: Love you, bye!

  • 04 November 2014 - 13:41

    Anja Van Dongen:

    Oeps bij dit verslag geen reactie gezet dus bij deze nog ff
    Toppie verslag meis

Tags: week, 3

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laura

Op dit blog zal ik al mijn mooie Californië avonturen en verhalen plaatsen!

Actief sinds 17 Aug. 2014
Verslag gelezen: 208
Totaal aantal bezoekers 6310

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2014 - 13 December 2014

Mijn allereerste solotrip!

Landen bezocht: