Week 7
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
25 November 2014 | Verenigde Staten, San Clemente
Helleu lieve mensen in het koude kikkerlandje.
Tijd voor weer een weekverhaal vanuit het zonovergoten Californie. Het is deze week prachtig weer geweest en dat blijft nog een paar dagen zo. Daarna zal ook hier de winter zijn intreden doen. Het wordt dan zo een 18 graden overdag. Je moest is weten hoe koud dat aanvoelt als je alleen nog maar boven de 25 bent gewend. Ja ja ik ben verwend I know, maar het is apart om te ondervinden hoe snel je lichaam went aan bepaalde temperaturen. Het is hier nu in de nacht zo een 15 graden en ik slaap onder een dubbel dekbed. In de avond hebben we de open haard aan en drinken we warme choco in onze truien onder een dekentje op de bank. Geen grap! (zie foto). Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk dat het in de avond afkoelt, dan slaap ik lekkerder en krijg ik meer het gevoel dat kerst dichtbij komt. Want als ik aan het zwembad in het zonnetje lig te bakken dan geloof ik bijna niet dat kerst al over een maandje is. Het mooie is dat het dan 18 graden is, maar door de warmte van de zon zal het tussen 12.00 en 15.00 uur nog best wel goed vertoeven zijn het zonnetje. Helaas doet de zon niet zoveel meer om een kleurtje te krijgen, maar het voelt wel heerlijk!
Oke genoeg gekletst over het weer. Terug naar mijn week. Ik ben bij dinsdag gebleven. Maandag avond was de avond met Brit, Gaby en Corrin en de twerk en salsa lessen. Juist ja.
Ik heb heerlijk geslapen in het bed van Denise. Uitgerust werd ik wakker. De ochtend geskyped en daarna lekker buiten het zonnetje opgezocht. Mijn boek er bij gepakt en in de tuin zitten relaxen. In de namiddag mijn buikspieren even een training gegeven. Dat is wel nodig tussen al het fastfood door. Gelukkig wel een redelijk gezonde maaltijd 's avonds. Denise had Marokkaanse kip gemaakt. Was erg lekker! Corrin sliep bij vaders dus wij konden lekker de rest van de avond Orange is the new Black kijken. Voor wie t niet heeft meegekregen, dat gaat over een vrouwengevangenis en er komt nog wel is wat lesbisch pornografisch materiaal in voor. Niet bepaald 14 jarig tv voer.
Woensdag ochtend rustig aan opgestaan en geskyped. Ik kreeg gitaarles over de skype. Dus ja ja ik kan nu gitaarspelen! Euhh soort van... Het klinkt nog niet helemaal super, maar het begin is er. Kijken of ik dit in Nederland kan voortzetten. Het lijkt me erg leuk om een instrument te kunnen bespelen.
Hierna gelunched en Scandal gekeken en toen vond ik het tijd voor wat actie. Dus lekker even wezen hardlopen. De omgeving hier blijft prachtig en dat maakt het hardlopen een stuk leuker!
's Avonds spaghetty gemaakt met knoflookbrood. Yummmm! En Corrin was nog een nachtje bij haar vader dus wederom avondje Orange is the new Black.
Donderdag de ochtend begonnen met wat was. Alle handdoeken in huis uit de badkamers gehaald (dat zijn er nogal wat met 5 mensen in huis die bijna allemaal twee handdoeken per dag gebruiken) en gewassen, gedroogd en opgevouwen. Daarna met de hondjes een flink stuk gewandeld. Ik wilde ze een bad geven dus het leek me handig om ze eerst even uit te laten en moe te maken. Dan stribbelen ze het minst tegen en zullen ze niet piesen van angst. Sadie doet dat vooral, want die haat in bad gaan. Terug van de wandeling en gelijk maar met Sammy begonnen. Sammy vindt het bad wel oke. Na Sammy was Sadie aan de beurt. Die kon ik alleen niet vinden. Ze was echt nergens te bekennen. Uiteindelijk ben ik de straat op gegaan, omdat ik dacht dat ze misschien met Nick de deur uitgeglipt was. Overal gekeken en kon haar niet vinden.
Op hetzelfde moment kwam Tony met Corrin aanrijden. Hij haalt haar altijd op uit school. Ik vertelde hun dat ik haar niet kon vinden. Ze hielpen zoeken, maar tevergeefs. Dus terug naar binnen en nog is kijken. Na een tijdje hoor ik haar piepen. Ze had zich verstopt onder de salontafel. Helemaal platgedrukt. Arm beestje. Maar ze stonk en was zo vies dat ze even geen keus had. Ik heb haar zo snel als ik kon gewassen en daarna lekker in een handdoek gewikkeld en geknuffeld. Toen werd ze rustig. Zodra ik haar neerzette op de grond werd ze hyper en rende ze als een idioot het huis rond. Lachen! Hondjes weer schoon!
Daarna nog even Scandal gekeken en toen begonnen met koken. Buiten in de tuin gegeten met de kerstverlichting aan. Totdat de hondjes weer rond de bbq begonnen te blaffen. Er zat natuurlijk weer een rat in. Susan en Denise gillen als kleine meisjes en ik maar zeggen: 'ahh gos kijk hoe bang dat beestje is!' Ik vond hem schattig. Ik heb hem uit de bbq gejaagd. Vervolgens rende hij omhoog tegen de muur op. Dat kunnen ratten blijkbaar. Ik weet niet of ze zuignappen aan hun poten hebben, maar ze kunnen langs een muur opklimmen. De rat ging vervolgens op een regenbuis zitten en begon 'm te chillen. Hij zat daar wel goed volgens mij. Denise en Susan vonden het maar niks dat ze hem konden zien en dat ie daar gewoon zat. Ik daarentegen pakte een stoel en ging er op staan om foto's te maken (zie foto). Mijn flits ging af en het beestje schrok, dus vervolgens zat hij helemaal te shaken. Ik vond het zielig. Denise en Susan riepen maar dat ik gek was dat ik zo dichtbij kwam en foto's maakte. Ja oke je moet ze je niet laten bijten i.v.m. ziektes, maar hj springt echt geen twee meter richting mij vanaf de buis om mij eens even goed te bijten toch? Na een paar minuten ging hij er uiteindelijk toch vandoor. Daarna zijn we maar naar binnen gegaan en hebben we nog een aflevering van onze serie zitten kijken. Corrin was nog steeds bij haar vader namelijk.
Vrijdag ben ik vroeg op gestaan, want we gingen een strandwandeling maken. Alhoewel wandeling....het was een workout. Op het strandpad zijn 7 soorten trappen die omhoog de berg opgaan naar de huizen daar. Al die trappen hebben een verschillende moeilijkheidsgraad. Denise en ik kozen er drie. Die zouden we oprennen (ja echt oprennen, alle 200 treden), en dan zijwaarts naar beneden lopen. Daarnaast is het pad heen en terug samen ook zo een 6 kilometer, dus we zijn goed bezig geweest. We waren gesloopt na die 'wandeling', maar het voelde wel goed om weer is echt te trainen!
Vervolgens gingen we langs de supermarkt, want ik ga Boeuf Bourgignon maken voor de avond! Deanna en Bob zouden komen eten, dus we wilde iets lekkers maken. Ik heb de hele middag in de keuken gestaan, want het kost zo een 5 uur om te maken. Voor het eten gauw gedouched en toen met zijn allen aan tafel. Iedereen vond het heerlijk! Bob hield niet meer op met complimenten geven! Ik moest er van blozen. Het is mijn mama's recept, dus eigenlijk moet alle eer naar mijn lieve mams. Ik ben allang blij dat het me gelukt is om het te maken! Het is leuk als mensen van je maaltijd genieten:)
Bob en Deanna bleven nog tot een uurtje of 21 hangen. Toen was iedereen zo uitgeput dat we allemaal vroeg naar bed gingen. Ik sliep alleen helaas niet. Ik ben van 2 tot 5 uiteindelijk maar uit bed gegaan, omdat ik Corrin niet wakker wilde maken. Ik ben in de badkamer gaan zitten en heb serieus daar een paar uur friends zitten kijken tot ik moe genoeg was om naar bed te gaan. Toen nog een paar uurtjes geslapen, maar niet veel.
Zaterdag ochtend in de tuin begonnen. Lekker paar uurtjes het zonnetje gelegen. Toen gaan douchen, want Denise zou om 12.30 uur uit haar werk zijn en dan gaan we naar San Juan Capistrano. Een soort Mexicaans Spaans schattig oud stadje hier vlakbij. Alle huizen zijn nog in originele staat, maar worden niet meer bewoond. In plaats daarvan zijn het een soort galerijen met handgemaakte souvenirs, schilderijen en andere typisch Mexicaanse dingetjes (zie foto's). Erg bijzonder om te zien hoe oud alles nog is. Sommige huisjes hadden nog de originele keuken die nu werd gebruikt als galerij. Twee uurtjes rondgelopen en toen weer in de auto gestapt. We zijn richting Dana Point gereden. Daar is een uitkijkplaats boven op de berg. Vanaf daar zie je heel Dana Point met haven en daarachter zie je San Clemente liggen. Heel gaaf! (zie foto).
Vervolgens nog even wezen shoppen bij Target. Een soort Walmart, maar de iets betere versie. Ik had Deoderant nodig dus het de hele winkel afgezocht. Ik denk huh ze moeten toch wel deo hebben? Ik gebruik altijd een spray, maar dat is hier in Amerika soort van verboden! Het is kankerverwekkend. Dan vraag ik me af of ze ook cola light gaan verbieden binnenkort, want daar zit aspartaam in en dat is ook kankerverwekkend. Maarja ik moest het met een roller doen. Vooruit. Het zal dezelfde werking hebben.
We waren rond etenstijd thuis. Burrito's gemaakt en toen op de bank gecrasht. Ik was kapot. Ik heb nog even een film gekeken met Corrin, geoefend op de gitaar en ben toen naar bed gegaan. Ondanks dat ik kapot was kon ik weer niet slapen.
Om 8 uur ging de wekker weer op zondag ochtend, want we gingen onze workout aan het strand nog is overdoen. Ik was doodmoe, maar vastbesloten om mee te gaan. Dus wederom drie trappen uitgekozen. Alleen ik besloot er een schepje bovenop te doen door tussen de trappen door hard te lopen. Toen we eenmaal bij de auto kwamen, was ik gesloopt. Lekker een smoothie gehaald om mijn vitamientjes en vocht binnen te krijgen na de workout. Feeling Healthy! Toen thuis allemaal snel gedouched en even geskyped met Marleen die ik van de vakantie in Frankrijk ken en die Susan ook goed kent. Erg gezellig!
Daarna ben ik met Denise naar San Diego old town gereden. Dit is de stad waar we met het Mexicaanse Day of the Dead festival ook waren. Alleen nu in de volle zon en zonder schminck. Felicia, Ryan en kleine Ethan kwamen ook gezellig. Eerst geluncht met zijn allen bij Cafe Coyote. Ongeveer twee uur daar gezeten. Toen ik op wilde staan merkte ik dat ik heel wankel op mijn benen stond en ineens stak mijn vermoeidheid de kop op. Maar ik worstelde me er doorheen en heb toen nog twee en een half uur door Old Town gelopen. Het was heel gezellig en er waren zoveel leuke shopjes. Ik had alleen moeite met het bijhouden van de rest. Heel raar. Mijn benen leken niet te willen. Voor mijn gevoel liep ik vrij stevig door, maar mijn benen gingen in slowmotion. Rare ervaring. Maar goed. Het was gaaf om te zien hoe de Mexicanen hier vroeger geleefd hebben. Alles is nog in originele stijl (zie foto's). Een geschiedenis achtig weekendje zo!
Op de terugweg in de auto voelde ik me wat beter, misschien doordat ik op mijn kont zat haha. We zagen op de navigatie dat we file hadden op de laatste 20 mijl. Hier had Denise geen zin in dus zei ze dat we via de Militaire basis zouden gaan. Ik had geen idee wat dat inhield. Denise legde uit dat vanwege Tony (haar ex, maar officieel nog wel haar man) ze de snelweg van de basis kan gebruiken. Tony is namelijk militair en samen met Denise en de kinderen heeft hij ook 5 jaar op de basis zelf gewoond. Dus het hele gezin heeft een militaire identiteit en mag de rest van hun leven gebruik maken van alles op de basis. En even voor de duidelijkheid. De basis is 20 mijl breed en zo een 30 mijl lang. En op de basis wonen de militairen met hun gezinnen. Je kan er alleen in met je militaire pas. Voor buitenstaanders is het verboden om te betreden. Er zijn verschillende wijken, scholen, winkels, bars, sportscholen, voetbalclubs, een ziekenhuis en een snelweg. Het is een soort minilandje. Ook zijn er natuurlijk de oefengedeeltes waar bommen af gaan en ze nep-oorlogje spelen. Ik vond het super gaaf om te zien. En we omzeilden de hele file en waren zo thuis! Nog een paar mooie foto's van de zonsondergang gemaakt onderweg (zie foto's). De kleuren in de lucht hier zijn prachtig!
Eenmaal thuis was ik zo kapot dat ik niet eens kon eten. Ik kon niet meer op mijn benen staan dus om 20.00 uur lag ik op bed en ik sliep voor 10. Ik zou bijna denken dat ik ziek wordt, maar ik denk dat ik met de workout iets teveel van mezelf heb gevraagd. Alhoewel ik vandaag me ook nog een beetje licht voelde. Ik stond vandaag om 9.30 pas op dus heb mijn slaap wel ingehaald. Ik heb mijn was vandaag gedaan en buiten in de zon gelegen. Maar om 16.00 lag ik op de bank een serie te kijken en ben ik toch een uurtje in slaap gevallen. Daarna nog even gitaar gespeeld en toen maar aan het eten begonnen. Heb nu net mijn eten op en we zitten Orange is the new black te kijken tot Corrin terug is van het winkelcentrum. Lekker relaxen en dan weer vroeg naar bed vermoed ik.
Dit was het wel zo een beetje. Nog 2,5 week en dan is mn reis voorbij. Ik ben er wel langzaam aan toe om weer naar huis te gaan, al denk ik dat het heel moeilijk zal zijn om hier afscheid te moeten nemen van alle lieve mensen. Iedereen die ik hier heb ontmoet heeft een plekje in mijn hart gekregen!
Tot volgende week!
Love you, bye
Tijd voor weer een weekverhaal vanuit het zonovergoten Californie. Het is deze week prachtig weer geweest en dat blijft nog een paar dagen zo. Daarna zal ook hier de winter zijn intreden doen. Het wordt dan zo een 18 graden overdag. Je moest is weten hoe koud dat aanvoelt als je alleen nog maar boven de 25 bent gewend. Ja ja ik ben verwend I know, maar het is apart om te ondervinden hoe snel je lichaam went aan bepaalde temperaturen. Het is hier nu in de nacht zo een 15 graden en ik slaap onder een dubbel dekbed. In de avond hebben we de open haard aan en drinken we warme choco in onze truien onder een dekentje op de bank. Geen grap! (zie foto). Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk dat het in de avond afkoelt, dan slaap ik lekkerder en krijg ik meer het gevoel dat kerst dichtbij komt. Want als ik aan het zwembad in het zonnetje lig te bakken dan geloof ik bijna niet dat kerst al over een maandje is. Het mooie is dat het dan 18 graden is, maar door de warmte van de zon zal het tussen 12.00 en 15.00 uur nog best wel goed vertoeven zijn het zonnetje. Helaas doet de zon niet zoveel meer om een kleurtje te krijgen, maar het voelt wel heerlijk!
Oke genoeg gekletst over het weer. Terug naar mijn week. Ik ben bij dinsdag gebleven. Maandag avond was de avond met Brit, Gaby en Corrin en de twerk en salsa lessen. Juist ja.
Ik heb heerlijk geslapen in het bed van Denise. Uitgerust werd ik wakker. De ochtend geskyped en daarna lekker buiten het zonnetje opgezocht. Mijn boek er bij gepakt en in de tuin zitten relaxen. In de namiddag mijn buikspieren even een training gegeven. Dat is wel nodig tussen al het fastfood door. Gelukkig wel een redelijk gezonde maaltijd 's avonds. Denise had Marokkaanse kip gemaakt. Was erg lekker! Corrin sliep bij vaders dus wij konden lekker de rest van de avond Orange is the new Black kijken. Voor wie t niet heeft meegekregen, dat gaat over een vrouwengevangenis en er komt nog wel is wat lesbisch pornografisch materiaal in voor. Niet bepaald 14 jarig tv voer.
Woensdag ochtend rustig aan opgestaan en geskyped. Ik kreeg gitaarles over de skype. Dus ja ja ik kan nu gitaarspelen! Euhh soort van... Het klinkt nog niet helemaal super, maar het begin is er. Kijken of ik dit in Nederland kan voortzetten. Het lijkt me erg leuk om een instrument te kunnen bespelen.
Hierna gelunched en Scandal gekeken en toen vond ik het tijd voor wat actie. Dus lekker even wezen hardlopen. De omgeving hier blijft prachtig en dat maakt het hardlopen een stuk leuker!
's Avonds spaghetty gemaakt met knoflookbrood. Yummmm! En Corrin was nog een nachtje bij haar vader dus wederom avondje Orange is the new Black.
Donderdag de ochtend begonnen met wat was. Alle handdoeken in huis uit de badkamers gehaald (dat zijn er nogal wat met 5 mensen in huis die bijna allemaal twee handdoeken per dag gebruiken) en gewassen, gedroogd en opgevouwen. Daarna met de hondjes een flink stuk gewandeld. Ik wilde ze een bad geven dus het leek me handig om ze eerst even uit te laten en moe te maken. Dan stribbelen ze het minst tegen en zullen ze niet piesen van angst. Sadie doet dat vooral, want die haat in bad gaan. Terug van de wandeling en gelijk maar met Sammy begonnen. Sammy vindt het bad wel oke. Na Sammy was Sadie aan de beurt. Die kon ik alleen niet vinden. Ze was echt nergens te bekennen. Uiteindelijk ben ik de straat op gegaan, omdat ik dacht dat ze misschien met Nick de deur uitgeglipt was. Overal gekeken en kon haar niet vinden.
Op hetzelfde moment kwam Tony met Corrin aanrijden. Hij haalt haar altijd op uit school. Ik vertelde hun dat ik haar niet kon vinden. Ze hielpen zoeken, maar tevergeefs. Dus terug naar binnen en nog is kijken. Na een tijdje hoor ik haar piepen. Ze had zich verstopt onder de salontafel. Helemaal platgedrukt. Arm beestje. Maar ze stonk en was zo vies dat ze even geen keus had. Ik heb haar zo snel als ik kon gewassen en daarna lekker in een handdoek gewikkeld en geknuffeld. Toen werd ze rustig. Zodra ik haar neerzette op de grond werd ze hyper en rende ze als een idioot het huis rond. Lachen! Hondjes weer schoon!
Daarna nog even Scandal gekeken en toen begonnen met koken. Buiten in de tuin gegeten met de kerstverlichting aan. Totdat de hondjes weer rond de bbq begonnen te blaffen. Er zat natuurlijk weer een rat in. Susan en Denise gillen als kleine meisjes en ik maar zeggen: 'ahh gos kijk hoe bang dat beestje is!' Ik vond hem schattig. Ik heb hem uit de bbq gejaagd. Vervolgens rende hij omhoog tegen de muur op. Dat kunnen ratten blijkbaar. Ik weet niet of ze zuignappen aan hun poten hebben, maar ze kunnen langs een muur opklimmen. De rat ging vervolgens op een regenbuis zitten en begon 'm te chillen. Hij zat daar wel goed volgens mij. Denise en Susan vonden het maar niks dat ze hem konden zien en dat ie daar gewoon zat. Ik daarentegen pakte een stoel en ging er op staan om foto's te maken (zie foto). Mijn flits ging af en het beestje schrok, dus vervolgens zat hij helemaal te shaken. Ik vond het zielig. Denise en Susan riepen maar dat ik gek was dat ik zo dichtbij kwam en foto's maakte. Ja oke je moet ze je niet laten bijten i.v.m. ziektes, maar hj springt echt geen twee meter richting mij vanaf de buis om mij eens even goed te bijten toch? Na een paar minuten ging hij er uiteindelijk toch vandoor. Daarna zijn we maar naar binnen gegaan en hebben we nog een aflevering van onze serie zitten kijken. Corrin was nog steeds bij haar vader namelijk.
Vrijdag ben ik vroeg op gestaan, want we gingen een strandwandeling maken. Alhoewel wandeling....het was een workout. Op het strandpad zijn 7 soorten trappen die omhoog de berg opgaan naar de huizen daar. Al die trappen hebben een verschillende moeilijkheidsgraad. Denise en ik kozen er drie. Die zouden we oprennen (ja echt oprennen, alle 200 treden), en dan zijwaarts naar beneden lopen. Daarnaast is het pad heen en terug samen ook zo een 6 kilometer, dus we zijn goed bezig geweest. We waren gesloopt na die 'wandeling', maar het voelde wel goed om weer is echt te trainen!
Vervolgens gingen we langs de supermarkt, want ik ga Boeuf Bourgignon maken voor de avond! Deanna en Bob zouden komen eten, dus we wilde iets lekkers maken. Ik heb de hele middag in de keuken gestaan, want het kost zo een 5 uur om te maken. Voor het eten gauw gedouched en toen met zijn allen aan tafel. Iedereen vond het heerlijk! Bob hield niet meer op met complimenten geven! Ik moest er van blozen. Het is mijn mama's recept, dus eigenlijk moet alle eer naar mijn lieve mams. Ik ben allang blij dat het me gelukt is om het te maken! Het is leuk als mensen van je maaltijd genieten:)
Bob en Deanna bleven nog tot een uurtje of 21 hangen. Toen was iedereen zo uitgeput dat we allemaal vroeg naar bed gingen. Ik sliep alleen helaas niet. Ik ben van 2 tot 5 uiteindelijk maar uit bed gegaan, omdat ik Corrin niet wakker wilde maken. Ik ben in de badkamer gaan zitten en heb serieus daar een paar uur friends zitten kijken tot ik moe genoeg was om naar bed te gaan. Toen nog een paar uurtjes geslapen, maar niet veel.
Zaterdag ochtend in de tuin begonnen. Lekker paar uurtjes het zonnetje gelegen. Toen gaan douchen, want Denise zou om 12.30 uur uit haar werk zijn en dan gaan we naar San Juan Capistrano. Een soort Mexicaans Spaans schattig oud stadje hier vlakbij. Alle huizen zijn nog in originele staat, maar worden niet meer bewoond. In plaats daarvan zijn het een soort galerijen met handgemaakte souvenirs, schilderijen en andere typisch Mexicaanse dingetjes (zie foto's). Erg bijzonder om te zien hoe oud alles nog is. Sommige huisjes hadden nog de originele keuken die nu werd gebruikt als galerij. Twee uurtjes rondgelopen en toen weer in de auto gestapt. We zijn richting Dana Point gereden. Daar is een uitkijkplaats boven op de berg. Vanaf daar zie je heel Dana Point met haven en daarachter zie je San Clemente liggen. Heel gaaf! (zie foto).
Vervolgens nog even wezen shoppen bij Target. Een soort Walmart, maar de iets betere versie. Ik had Deoderant nodig dus het de hele winkel afgezocht. Ik denk huh ze moeten toch wel deo hebben? Ik gebruik altijd een spray, maar dat is hier in Amerika soort van verboden! Het is kankerverwekkend. Dan vraag ik me af of ze ook cola light gaan verbieden binnenkort, want daar zit aspartaam in en dat is ook kankerverwekkend. Maarja ik moest het met een roller doen. Vooruit. Het zal dezelfde werking hebben.
We waren rond etenstijd thuis. Burrito's gemaakt en toen op de bank gecrasht. Ik was kapot. Ik heb nog even een film gekeken met Corrin, geoefend op de gitaar en ben toen naar bed gegaan. Ondanks dat ik kapot was kon ik weer niet slapen.
Om 8 uur ging de wekker weer op zondag ochtend, want we gingen onze workout aan het strand nog is overdoen. Ik was doodmoe, maar vastbesloten om mee te gaan. Dus wederom drie trappen uitgekozen. Alleen ik besloot er een schepje bovenop te doen door tussen de trappen door hard te lopen. Toen we eenmaal bij de auto kwamen, was ik gesloopt. Lekker een smoothie gehaald om mijn vitamientjes en vocht binnen te krijgen na de workout. Feeling Healthy! Toen thuis allemaal snel gedouched en even geskyped met Marleen die ik van de vakantie in Frankrijk ken en die Susan ook goed kent. Erg gezellig!
Daarna ben ik met Denise naar San Diego old town gereden. Dit is de stad waar we met het Mexicaanse Day of the Dead festival ook waren. Alleen nu in de volle zon en zonder schminck. Felicia, Ryan en kleine Ethan kwamen ook gezellig. Eerst geluncht met zijn allen bij Cafe Coyote. Ongeveer twee uur daar gezeten. Toen ik op wilde staan merkte ik dat ik heel wankel op mijn benen stond en ineens stak mijn vermoeidheid de kop op. Maar ik worstelde me er doorheen en heb toen nog twee en een half uur door Old Town gelopen. Het was heel gezellig en er waren zoveel leuke shopjes. Ik had alleen moeite met het bijhouden van de rest. Heel raar. Mijn benen leken niet te willen. Voor mijn gevoel liep ik vrij stevig door, maar mijn benen gingen in slowmotion. Rare ervaring. Maar goed. Het was gaaf om te zien hoe de Mexicanen hier vroeger geleefd hebben. Alles is nog in originele stijl (zie foto's). Een geschiedenis achtig weekendje zo!
Op de terugweg in de auto voelde ik me wat beter, misschien doordat ik op mijn kont zat haha. We zagen op de navigatie dat we file hadden op de laatste 20 mijl. Hier had Denise geen zin in dus zei ze dat we via de Militaire basis zouden gaan. Ik had geen idee wat dat inhield. Denise legde uit dat vanwege Tony (haar ex, maar officieel nog wel haar man) ze de snelweg van de basis kan gebruiken. Tony is namelijk militair en samen met Denise en de kinderen heeft hij ook 5 jaar op de basis zelf gewoond. Dus het hele gezin heeft een militaire identiteit en mag de rest van hun leven gebruik maken van alles op de basis. En even voor de duidelijkheid. De basis is 20 mijl breed en zo een 30 mijl lang. En op de basis wonen de militairen met hun gezinnen. Je kan er alleen in met je militaire pas. Voor buitenstaanders is het verboden om te betreden. Er zijn verschillende wijken, scholen, winkels, bars, sportscholen, voetbalclubs, een ziekenhuis en een snelweg. Het is een soort minilandje. Ook zijn er natuurlijk de oefengedeeltes waar bommen af gaan en ze nep-oorlogje spelen. Ik vond het super gaaf om te zien. En we omzeilden de hele file en waren zo thuis! Nog een paar mooie foto's van de zonsondergang gemaakt onderweg (zie foto's). De kleuren in de lucht hier zijn prachtig!
Eenmaal thuis was ik zo kapot dat ik niet eens kon eten. Ik kon niet meer op mijn benen staan dus om 20.00 uur lag ik op bed en ik sliep voor 10. Ik zou bijna denken dat ik ziek wordt, maar ik denk dat ik met de workout iets teveel van mezelf heb gevraagd. Alhoewel ik vandaag me ook nog een beetje licht voelde. Ik stond vandaag om 9.30 pas op dus heb mijn slaap wel ingehaald. Ik heb mijn was vandaag gedaan en buiten in de zon gelegen. Maar om 16.00 lag ik op de bank een serie te kijken en ben ik toch een uurtje in slaap gevallen. Daarna nog even gitaar gespeeld en toen maar aan het eten begonnen. Heb nu net mijn eten op en we zitten Orange is the new black te kijken tot Corrin terug is van het winkelcentrum. Lekker relaxen en dan weer vroeg naar bed vermoed ik.
Dit was het wel zo een beetje. Nog 2,5 week en dan is mn reis voorbij. Ik ben er wel langzaam aan toe om weer naar huis te gaan, al denk ik dat het heel moeilijk zal zijn om hier afscheid te moeten nemen van alle lieve mensen. Iedereen die ik hier heb ontmoet heeft een plekje in mijn hart gekregen!
Tot volgende week!
Love you, bye
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
